O río

Da outra banda, Señor, vexo este verde
e terras de ben dar
e un regato con vimbios de ouro vello
e un pombal de mensaxeiras
e un anxo que esfolla as espigas do millo
cabo dun hórreo de cen pés.
Sei que nunca cruzarei ese río
que para min murmura o laio dun adeus.
Ficarei nas ruínas do muíño
coa foula branqueando a xanela dos ollos.
Eis esa soberbia que chamarei destino.
Pero eu fun dos teus, Señor.
Quizais aínda gardes recordo daquel outro
que brincaba as roseiras tras o son da campá
e creu ter escrito para ti o poema do pan.
Pai Noso, pois, que estás nos ceos,
en memoria daquel que eu fun,
dille ao río Grande que toque
outra vez ese blues.

(Aínda que non aparezca o seu nome de forma explícita, este poema está adicado ós batáns de Mosquetín, e de feito na edición da obra aparece unha ilustración do lugar).

(MANUEL RIVAS, Costa da Morte Blues; 1995)

As terras de Vimianzo foron motivo de inspiración para diversos escritores, que souberon encontrar nestas paraxes a esencia literaria dun pobo cunha inxente bagaxe cultural e histórica. Autores de diferentes épocas situaron a súa obra nas terras vimiancesas.

A continuación preséntanse algunhas citas literarias nas que aparece Vimianzo, xa sexa como trasfondo espacial ou ben como tema principal.